Internet Marketing. Hot Tips.

Internet Marketing. Hot Tips.

H Miss Piggy σας καλεί στο ντιβάνι του Ψυχιάτρου !

Προς το πρώην Υπουργείο Εργασίας, νυν Απασχόλησης, Περάσματος της Ώρας, Διασκέδασης και Ψυχαγωγίας και άλλων τινών Χόμπυ :

Γεια σας, πιθανοί αναγνώστες μου !

Αν διαβάζετε αυτό το blog μου, σίγουρα κάποιο λόγο θα ‘χετε και μάλλον θα είναι πικραμένος…. Εκτός αν δεν έχετε τι να κάνετε και περνάτε την ώρα σας με surfing στο Διαδίκτυο…. Άρα θα μπορείτε κάλλιστα να είστε στην ίδια κατάσταση με εμένα… Επιτρέψτε μου εδώ παρακάτω να εξηγήσω αναλυτικά, για όποιον ενδιαφέρεται και έχει όρεξη να διαβάσει κάτι σχετικά με το πώς προκόβεις και κάνεις καριέρα σ’ αυτή την …κακομοιρούλα χώρα :

Έχω την μεγάλη ατυχία να έχω γεννηθεί γυναίκα και μόνη στον κόσμο και αυτό πιστέψτε με είναι θανάσιμο αδίκημα: θα το καταλάβετε στην ιστορία μου εδώ παρακάτω :

Κόρη μεσαίας τάξης (τα παλιά χρόνια, και …νεόπτωχης τώρα…) είχα την χαρά και την τιμή να πάω σε καλό ακριβό ιδιωτικό σχολείο και μετά σε αμερικάνικο κολλέγιο, με το συμπάθειο… ! Έπρεπε όμως να δουλέψω γιατί φοβόνταν οι δικοί μου ότι θα μείνω μια ζωή στα γράμματα !

Πριν τελειώσω το κολλέγιο και για να πάρω ένα BANG & OLUFSEN σούπερ πικάπ της μόδας της εποχής, έπρεπε να βρω την πρώτη μου δουλειά. Την οποία και βρήκα με τον εξής science fiction τρόπο: άνοιξα τον ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟ του ΟΤΕ.. !!! Το πιστεύετε φίλοι μου ; Βρήκα τρεις σούπερ ναυτιλιακές εταιρείες γκραν ονόματα και τους τηλεφώνησα. Το αποτέλεσμα ; Με προσλάβανε και οι τρεις !!! Πήγα λοιπόν σε μια απ’ αυτές και έπιασα δουλειά για 4 μήνες μόνο και αγόρασα το ονειρεμένο μου πικάπ. Μια από τις άλλες δε εταιρείες μου είχε ετοιμάσει γραφείο με επένδυση ξύλινο τοίχο και μπλε μοκέτα. Αλλά λέω, δε βαριέσαι, να συνεχίσω με τα γράμματα και δουλειές βρίσκω λίγο αργότερα.

Δυο χρόνια μετά λοιπόν και «συστημένη» από τον θείο μου έπιασα δουλειά σε μεγάλη ελληνική φαρμακευτική εταιρεία. Έμαθα πράματα εκεί, εξειδικεύτηκα κάπως μετά το κολλέγιο. Ειλικρινά το 1983 το Αμερικάνικο Business Administration και Marketing δεν είχε απολύτως καμία εφαρμογή στην Ελλάδα, τα δε στελέχη των εταιρειών ήταν απόφοιτοι …δημοτικού ! Έτσι, δεν άντεξα σ’ αυτή την εταιρεία και μετά από 4 χρόνια είπα να πάω στο καλό…

Έστειλα τα βιογραφικούλια μου σε άλλες φαρμακευτικές και αυτή που ήθελα με κάλεσε αμέσως και έτσι έφυγα από την προηγούμενη. Μέχρι εδώ φίλοι μου, έχουμε το φαινόμενο της (σχεδόν) απόλυτης ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ. Αλλάζει το οργανόγραμμα μετά στην πολυεθνική αυτή που πήγα και έκατσα 4 πάλι χρόνια. Μετά έψαχνα μοναχιά μου για άλλες πολιτείες…

Ααααα, και να μην ξεχάσω… υπέστην και μια σοβαρότατη σεξουαλική παρενόχληση από έναν «παρανοϊκό» όπως τον αποκάλεσε ο γιατρός της εταιρείας. Μου είχε κάνει τη ζωή πατίνι, απολύθηκε αφού τράβηξα τα μύρια όσα με την ευλογία μάλιστα όλων των Product Managers της εταιρείας… (Αν αυτό συνέβαινε σήμερα και έκανα δικαστήριο, με τους τωρινούς νόμους της ΕΟΚ, τώρα θα ήμουνα εκατομμυριούχα… ! )

Το τηλεφώνημα από άλλη μεγάλη πολυεθνική δεν άργησε καθόλου να 'ρθει και μόλις που είχα στείλει τα βιογραφικά μου. Να μην τα πολυλογώ προσελήφθηκα μέσα σε ένα απόγευμα, ήτανε Πέμπτη – πήγα Δευτέρα και μείναν κάγκελο στην πρώην εταιρεία μου γιατί δεν τους ειδοποίησα νωρίτερα.

Στην τελευταία αυτή φαρμακευτική εταιρεία έμεινα 9 εννέα ολόκληρα χρόνια. Στο τέλος είχαμε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και έσβηναν και τα φώτα για να κάνουν οικονομία…

Ήμουνα πολύ καλή στη δουλειά μου, τα προηγούμενα χρόνια απολύσανε τον Διευθυντή μου (Marketing) και όλους τους Product Managers. Με κράτησαν, έκανα καλή δουλειά, μου δώσανε οι Γερμανοί και καλή αύξηση, όλα καλά.

Μετά με 2 Managers στην εταιρεία, που θέλανε να γίνουνε και οι δύο Διευθυντές, γινόταν το έλα να δεις και γω ήμουνα στη μέση, ο «αδύναμος κρίκος». Η κατάσταση είχε ξεπεράσει κατά πολύ το επιτρεπτό όριο της ανθρώπινης ανοχής και αντοχής και την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια, αφού πρώτα είχα διενέξεις με τον ένα Manager. Αυτός ήταν «αλεξιπτωτιστής» από Γερμανία με μέσον, με αντιλαμβάνεστε…

Μετά αρχίζει η Οδύσσεια μου που τελειωμό δεν έχει….

Ανέβαινα στις επόμενες δουλειές τις βαθμίδες ιεραρχίας, αλλά με «φεύγανε» είτε γιατί δεν πήγαινε καλά η εταιρεία, είτε με δόλο από κάποια πολύ σημαντικά και «σοβαρά» λεγόμενα πρόσωπα που όντως έχουν «καλή» φήμη…. Και πάλι θα με καταλαβαίνετε, λέω… ;;

Έκανα ένα μεγάλο πανευρωπαϊκό ιατρικό συνέδριο (το επιστημονικό του πρόγραμμα σε αγγλική ορολογία) για δύο χρόνια, με απόσπαση από την εταιρεία που με προσέλαβε, μέσα σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο και να δουλεύω για 12-13 ώρες τη μέρα. Τελειώνει το συνέδριο, πήρα τα συγχαρητήρια από τους ΞΕΝΟΥΣ συνέδρους που ήρθαν από όπου γής και πήγα στη ΜΑΜΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ να δουλέψω το 2004, Οκτώβριο.

Τα μαχαίρια πέφτανε κατευθείαν στο πρόσωπο από τις 3 συναδέλφισες που συνεργαζόμουνα, ούτε καν στη πλάτη… Πώς γίνεται εγώ η «τέλεια» όπως μου λέγανε οι προηγούμενοι εργοδότες μου να τα κάνω ΟΛΑ ΣΤΡΑΒΑ ; Με το «φάγε-φάγε με» λόγω του εχθρικού κλίματος με σουτάρανε Απρίλιο του 2005 από την εταιρειούλα !

Από κει και μετά αρχίζει το σταύρωμα μου, ο Γολγοθάς μου και μετανιώνω που γεννήθηκα σ’ αυτή τη χώρα:

Για ένα χρόνο απαντάω σε αγγελίες από ιστοσελίδες, εφημερίδες, επικοινωνώ με γνωστούς. Όλοι λέγανε: ΠΩΠΩΠΩΩΩ φοβερήηηη….. Τώρα ΘΑΑΑΑ… (σε πάρουμε ; ) Έστειλα μπόλικες εκατοντάδες emails από το pc μου και πήγαινα 2 - 3 ραντεβού τη μέρα σε εταιρείες.

Αξίζει να αναφέρω ένα ωραίο: σε μια φαρμακευτική, στην αίθουσα meetings δίπλα στην δική μου καρέκλα ήταν μια άλλη που είχε ένα νεανικό σικ παλτουδάκι, μια μοντέρνα τσαντούλα και …ναι ένα βιογραφικούλι…. Έλα, όμως που ο Γενικός μου είπε ότι έχω ακριβώς όλα τα προσόντα που χρειάζεται η θέση… «Τα πήρα στο κρανίο» με τη …διπλανή …καρέκλα, έδωσα μια ωραία και αξιοπρεπή συνέντευξη, κυρία εγώ, και μην τον ξανάκουσα τον «κύριο»..

Πήγα και σε κορυφαίες εταιρείες «δύναμης και ισχύος», τον δεύτερο χρόνο, με το laptop μου να κάνω Παρουσίαση για Οργάνωση Συνεδρίων μόνη μου ως Ελεύθερη Επαγγελματίας. Η απάντηση ήταν «εμείς παίρνουμε από μέσα, τους δικούς μας ανθρώπους» ! Το πιάσατε το υπονοούμενο ; Δηλαδή, όσο «κορυφαίος» και να είσαι στο χώρο σου δεν σε …αρπάζουν όπως στο εξωτερικό…. Ζήτω τα κυκλώματα και τα «μέσα»…

Για να κάνω μάλιστα εγώ Συνέδρια μόνη μου σε συνεργασία με εταιρεία οργάνωσης έπρεπε να δώσω «δωράκι», όχι συγνώμη …δωράρα σε Καθηγητή Πανεπιστημίου για να πάρουμε τη δουλειά !!!! Φυσικά αποτύχαμε….

Περάσανε 3 ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ και τώρα είμαι 46 χρονών.

Με πήρανε 4ωρο μερική απασχόληση αρχές του μήνα στο Δημόσιο με σύμβαση που θα με πετάξουνε στο δρόμο αρχές 2009. Δεν ζεις παιδιά, με 400 ευρουλίνια, ούτε καν αναπνέεις… Πνίγομαι….

Αααααα, γι’ αυτό το λένε «απασχόληση» και ΛΕΝΕ ΜΕΙΩΘΗΚΕ Η ΑΝΕΡΓΙΑ !!!! Γιατί ή όλη η Ελλάδα δεν είναι γραμμένη στον ΟΑΕΔ (δεν την ενδιαφέρει, είναι «βολεμένη» οικονομικά) ή γιατί ΤΑ 2/3 ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΜΕΡΙΚΗ «ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» (…τα νεύρα μου…) και μας λένε «και πάλι καλά…» !!!! Εεεεεε, όχι και κοροϊδία…. Πείτε μου παιδιά, αν είμαι τέτοια προνομιούχα ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ !

…και επειδή δε ζω, ψάχνω και για δεύτερη δουλειά. Έβαλα το βιογραφικό μου σε μεγάλο αμερικάνικο website και είχα σήμερα ραντεβού με τη Γενική Διευθύντρια μεγάλης εταιρείας συμβούλων επιχειρήσεων. Μου 'πε στο τηλέφωνο να πάω να συνεργαστούμε σαν free lancer.

Μες στη καλή χαρά πήγαινα και στο τέλος μου 'φυγε όλη…. Μου είπε απόψε ότι πήγα στο ραντεβού γιατί λέει της έγραψα της ίδιας ! Αλλά λέει δεν ψάχνει για free lancer, αλλά για full time… Εμένα με συμβουλέψανε οι φίλοι μου να μη φύγω από το δημόσιο μπας και με κάνουνε μόνιμη… δεν με συμφέρει να φύγω, αλλά να βρω και κάτι άλλο παράλληλα.

Μου ´πε λοιπόν απόψε αυτή να γράψω σε blog να γίνω …γνωστή ! Εγώ το βλέπω τούτο δω το blogακι σαν τη πολυθρόνα του ψυχίατρου και θα εκτονώνομαι να σας λέω τον πόνο μου… !

ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΑΣ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ, ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΠΟΝΟ ΝΑ ΜΗΝ …ΠΑΡΟΥΜΕ ΧΑΠΑΚΙΑ... ;;;

Θα περιμένω με ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΓΩΝΙΑ την πρώτη απάντηση όποιου φίλου ή φίλης θέλει να πει τα σχόλια του ή να τον βοηθήσω σε κάτι άμα μπορώ, να συνεισφέρω με τον τρόπο μου.

Θα με ανεχτείτε να μου προσφέρετε την ψυχιατρική σας στήριξη, εεεε ;;;

Έλα να βλέπω απαντήσεις…

Miss Piggy

html counter